Plastyka wędzidełka prącia, choć często bagatelizowana, jest istotnym zabiegiem, który może znacząco wpłynąć na jakość życia seksualnego i zdrowie fizyczne mężczyzny. Podcięcie wędzidełka jest przeprowadzane w znieczuleniu miejscowym. To bezpieczna procedura z niskim ryzykiem powikłań. Już dziś zapisz się na konsultację urologiczną.
Przejdź do:
Czym jest plastyka wędzidełka prącia?
Plastyka wędzidełka prącia to zabieg chirurgiczny, który polega na skorygowaniu wędzidełka, czyli cienkiego pasma tkanki łączącej dolną część żołędzi z napletkiem. Chirurg przeprowadza go głównie w sytuacji, gdy wędzidełko jest zbyt krótkie.
Krótkie wędzidełko może prowadzić do napięcia podczas erekcji i w szczególnych przypadkach może dojść do przerwania ciągłości wędzidełka, co może skutkować obfitym krwawieniem. W trakcie zabiegu chirurg wykonuje plastykę wydłużającą wędzidełko polegającą na poprzecznym nacięciu i zszyciu, co pozwala na jego rozluźnienie i zwiększa zakres ruchu tkanki. Celem plastyki wędzidełka prącia jest poprawa komfortu seksualnego i ogólnej funkcjonalności.
Czy podcięcie wędzidełka prącia boli?
Zabieg jest przeprowadzany w znieczuleniu miejscowym, co minimalizuje ból podczas samej operacji. Po znieczuleniu pacjent może odczuwać pewien dyskomfort lub łagodny ból, który jest łatwy do opanowania z pomocą leków przeciwbólowych.
Kto wykonuje zabieg podcięcia wędzidełka prącia?
Zabieg plastyki wędzidełka prącia jest przeprowadzany przez urologa, czyli lekarza specjalizującego się w chorobach układu moczowo-płciowego.
Wskazania do wykonania plastyki wędzidełka prącia
Wskazania do wykonania plastyki wędzidełka prącia są różnorodne i zazwyczaj dotyczą dolegliwości, które powodują dyskomfort lub ból. Najczęstszym powodem, dla którego podejmuje się tę procedurę, jest skrócenie wędzidełka.
Przeciwwskazania do podcięcia wędzidełka
Przeciwwskazania do podcięcia wędzidełka prącia obejmują różne stany zdrowotne i sytuacje, które zwiększają ryzyko powikłań lub mogą mieć negatywny wpływ na rezultat zabiegu. To:
- jakiekolwiek aktywne zakażenia w okolicy narządów płciowych, w tym infekcje bakteryjne, wirusowe lub grzybicze – konieczne jest ich wcześniejsze wyleczenie;
- nieuregulowane choroby układu krążenia (m.in. nadciśnienie, miażdżyca, niewydolność serca, niewydolność żył, żylaki) oraz zaburzenia krzepnięcia krwi lub przyjmowanie leków przeciwzakrzepowych, które stanowią wyższe ryzyko powikłań, krwawień w trakcie i po zabiegu;
- nieuregulowana cukrzyca – może negatywnie wpływać na proces gojenia się rany i zwiększać ryzyko infekcji;
- choroby skórne w okolicy prącia;
- zaburzenia immunologiczne – osoby z osłabionym układem odpornościowym są bardziej podatne na infekcje i problemy z gojeniem;
- niedawne operacje w okolicy prącia.
W każdym przypadku decyzja o przeprowadzeniu zabiegu powinna być podjęta po dokładnej konsultacji z lekarzem oraz ocenie indywidualnej sytuacji i stanu zdrowia pacjenta.
Jak wygląda plastyka wędzidełka prącia? Przebieg zabiegu
Podawane jest znieczulenie miejscowe w formie iniekcja, co minimalizuje ból w trakcie procedury. W niektórych przypadkach, zwłaszcza gdy pacjent jest szczególnie wrażliwy lub niespokojny, może być stosowane znieczulenie ogólne.
Lekarz wykonuje poprzeczne nacięcie na wędzidełku, co pozwala na jego rozluźnienie lub całkowite usunięcie. Cięcie jest zwykle niewielkie i precyzyjne. Rana zostaje zszyta za pomocą rozpuszczalnych szwów. Po zabiegu pacjent może odczuwać pewien dyskomfort lub lekki ból w miejscu nacięcia, który zazwyczaj ustępuje w ciągu kilku dni.
Ważne jest przestrzeganie wszystkich zaleceń dotyczących pielęgnacji rany pooperacyjnej, aby zmniejszyć ryzyko infekcji oraz przyspieszyć proces gojenia.
Przygotowanie do zabiegu
Przygotowanie do zabiegu obejmuje standardowe badania przedoperacyjne, takie jak badanie krwi, a także konsultacje z urologiem. Pacjent powinien również poinformować lekarza o wszelkich przyjmowanych lekach, alergiach i chorobach.
Sprawdź naszą ofertę z zakresu chirurgii urologicznej.
Zalecenia po zabiegu plastyki wędzidełka
Po zabiegu podcięcia wędzidełka zaleca się unikanie aktywności fizycznej, w tym ćwiczeń wymagających dźwigania przez okres co najmniej kilku dni po operacji. Ponadto wskazane jest powstrzymywanie się od aktywności seksualnej do czasu całkowitego wygojenia rany, co zwykle zajmuje około 2-3 tygodni.
Pacjent powinien także dbać o higienę operowanego obszaru, delikatnie go myjąc wodą z mydłem, stosując środek antyseptyczny i smarować maścią z antybiotykiem, zgodnie z instrukcjami lekarza. W przypadku wystąpienia bólu można zastosować środki przeciwbólowe.
Czas gojenia rany
Czas gojenia rany po plastyce wędzidełka różni się w zależności od indywidualnych czynników, takich jak ogólny stan zdrowia czy przestrzeganie zaleceń pooperacyjnych. Zazwyczaj rana goi się w ciągu 3 tygodni.
Niepokojące objawy
Niektóre z pojawiających się po zabiegu symptomów mogą wskazywać na komplikacje. To: silny ból, który nie ustępuje mimo zażycia środków przeciwbólowych, zaczerwienienie, obrzęk, gorączka, wyciek ropy lub nieprzyjemny zapach z rany. Ponadto każde krwawienie czy trudności w oddawaniu moczu także powinny skłonić do natychmiastowej kons
Miejsca, w których zrealizujesz usługę
Szpitale
Lekarze i specjaliści wykonujący usługę
Najnowsze artykuły i poradniki
Błonica: objawy, leczenie i profilaktyka. Wszystko, co musisz wiedzieć
Błonica to już – wydawać by się mogło – choroba zapomniana. Wszystko za sprawą szczepień ochronnych, dzięki którym udało się ją praktycznie zupełnie wyeliminować. Nie oznacza to jednak, że nie może wystąpić i nie jest niebezpieczna. Co to jest błonica i jak można się nią zarazić? Jakie objawy są z nią związane i jak przebiega leczenie? Podsumowujemy najważniejsze informacje o tej chorobie.
Choroba niedokrwienna serca – objawy, przyczyny, rozpoznanie i leczenie choroby wieńcowej
Choroba niedokrwienna serca to przyczyna największej liczby zgonów związanych z chorobami układu krążenia. W jaki sposób objawia się choroba wieńcowa i jak można ją leczyć?
Co to jest kreatynina? Badanie kreatyniny i przyczyny jej nieprawidłowych wartości
Kreatynina to związek chemiczny, który jest wykorzystywany przede wszystkim do oceny pracy nerek. Oznaczenia poziomu kreatyniny dokonuje się w badaniach z krwi. Pacjent powinien się do nich odpowiednio przygotować. Podwyższona kreatynina może sugerować nieprawidłową pracę nerek, a obniżona utratę masy mięśniowej.
