Czym jest włośnica? Jak można się zarazić?

Czym jest włośnica?

Włośnica to choroba pasożytnicza, która występuje na całym świecie. Jest wywoływana przez włośnia krętego – nicienia z rodzaju Trichinella. Występuje osiem różnych gatunków tego pasożyta, ale najczęściej spotykany gatunek to Trichinella spiralis. W przebiegu włośnicy dochodzi do tworzenia charakterystycznych torebek w mięśniach żywiciela, co czyni ją niebezpieczną i trudną do zwalczenia.

Jak można się zarazić włośnicą?

Zarażenie włośnicą następuje poprzez spożycie surowego lub niedogotowanego mięsa zarażonego pasożytem. Najczęstszym źródłem zakażenia są wieprzowina i mięso z dzika. Pasożyt jest obecny w mięśniach zarażonych zwierząt i można go zabić tylko poprzez odpowiednie przetwarzanie i gotowanie mięsa.

Cykl rozwojowy włośnia krętego

Cykl rozwojowy włośnia krętego rozpoczyna się, gdy człowiek spożyje zarażone mięso. W żołądku larwy włośnia uwalniają się z otoczki i przenikają do jelita cienkiego, gdzie rozwijają się i rozmnażają. Następnie przenikają do naczyń limfatycznych i krwionośnych, rozprzestrzeniając się po całym ciele. Później larwy włośnia osiedlają się w mięśniach, gdzie przekształcają się w wągry.

Dowiedz się, jak przebiega procedura pobrania krwi do analizy.

Jakie są objawy włośnicy?

Objawy włośnicy mogą się różnić w zależności od fazy zakażenia. W początkowym okresie  choroby często występują symptomy podobne do grypy, takie jak gorączka, bóle mięśni i stawów, ból głowy oraz obrzęk twarzy i powiek. Później mogą pojawić się objawy dotyczące układu pokarmowego, takie jak biegunka, nudności, wymioty i bóle brzucha.

W przypadku zaawansowanej włośnicy może dojść do powikłań, takich jak zapalenie mięśnia sercowego, zapalenie płuc, zapalenie mózgu i uszkodzenie narządów wewnętrznych. W przypadku podejrzenia zakażenia włośnicą należy skonsultować się z lekarzem i poddać odpowiednim badaniom diagnostycznym.

Jak można zapobiegać włośnicy?

Najskuteczniejszym sposobem zapobiegania włośnicy jest unikanie spożycia surowego lub niedogotowanego mięsa. W przypadku mięsa z dzika oraz wieprzowego należy upewnić się, że jest ono odpowiednio przetworzone i gotowane. Gotowanie mięsa w odpowiedniej temperaturze (przynajmniej 71 stopni Celsjusza) pozwala zabić pasożyty i zapobiec zakażeniu.

Ważne jest również przestrzeganie zasad higieny, takich jak mycie rąk przed przygotowywaniem posiłków. Oprócz tego trzeba dbać o higienę w kuchni, taką jak dokładne mycie narzędzi kuchennych po kontakcie z surowym mięsem, korzystanie z oddzielnych desek do krojenia mięsa i innych produktów.

Jak diagnozowana jest włośnica?

Diagnoza włośnicy wymaga przeprowadzenia odpowiednich badań laboratoryjnych. Najczęściej stosuje się badanie serologiczne, które polega na wykrywaniu przeciwciał przeciwko pasożytom w surowicy krwi.

Pacjent kierowany jest również na morfologię i badanie moczu, które dostarczają cennych informacji o ogólnym stanie zdrowia. Badania krwi mogą wykazać podwyższone poziomy enzymów wątrobowych i eozynofilii. Inną metodą diagnostyczną jest badanie biopsji mięśniowej, które polega na pobraniu próbki mięśnia i sprawdzeniu jej pod mikroskopem w celu wykrycia obecności pasożytów.

Sprawdź, czym jest badanie bakteriologiczne i kiedy się je przeprowadza.

Jak leczy się włośnicę?

Leczenie włośnicy opiera się na stosowaniu leków takich jak mebendazol. Lek ten jest skuteczny w eliminacji pasożytów i powinien być przyjmowany zgodnie z zaleceniami lekarza. W niektórych przypadkach konieczne może być stosowanie innych leków, takich jak kortykosteroidy, w celu złagodzenia objawów zapalnych. Ważne jest również monitorowanie stanu pacjenta i regularne badanie kontrolne w celu oceny skuteczności leczenia. Leczeniem włośnicy zajmuje się lekarz chorób zakaźnych.