Psychoterapia integracyjna

Nurt integracyjny – co to jest?

Nurt integracyjny psychoterapii to podejście eklektyczne, czyli mogące łączyć kilka założeń psychologicznych jednocześnie. Ogromną zaletą takiego rozwiązania jest to, że zarówno narzędzia, metody pracy, jak i poszukiwanie przyczyn konkretnych zaburzeń czy dysfunkcji można dostosowywać indywidualnie do pacjenta. Z kolei wadą podejścia integracyjnego jest fakt, że terapeuta prowadzący terapię w tak różnorodnych stylach musi mieć imponujące zaplecze teoretyczne i praktyczne.

Brak ograniczania się do wyłącznie jednej teorii oraz dogłębne poznanie procesu psychoterapii i czynników leczących gwarantuje atmosferę bezpieczeństwa i otwartości, możliwość swobodnego wyrażania myśli podczas terapii oraz innowacyjność w sposobie pracy nad trudnościami, z jakimi zmaga się pacjent. Warto nadmienić, że w ostatniej dekadzie wzrosła liczba badań nad skutecznością psychoterapii w nurcie integratywnym, a świadomość jej zalet jest coraz większa nie tylko na poziomie jednostek, ale również organizacji reprezentujących różne szkoły psychoterapii.

Na czym polega psychoterapia integracyjna?

Psychoterapia w nurcie integracyjnym umożliwia identyfikację negatywnych wzorców funkcjonowania, które wpływają niekorzystnie zarówno na zachowanie, jak i na emocje. Oparta jest na indywidualnym podejściu do każdego pacjenta i dopasowywaniu metod pracy do jego aktualnych potrzeb oraz możliwości emocjonalnych. Skupia się na zdarzeniach związanych z poczuciem krzywdy, osamotnienia i odrzucenia. Za pośrednictwem terapeuty pacjent wzmacnia pozytywne przekonania o sobie, poznaje konstruktywne sposoby radzenia sobie w codziennych sytuacjach, aby poprawić satysfakcję z życia. Terapeuta pomaga także w rozwijaniu umiejętności rozpoznawania i nazywania własnych emocji, co ułatwia budowanie zdrowych relacji z otoczeniem. Dodatkowo proces terapeutyczny pozwala zminimalizować destrukcyjny wpływ trudnych i traumatycznych doświadczeń na życie i relacje z innymi. Terapia integracyjna może również wspierać rozwój samoświadomości i wewnętrznej siły, potrzebnej do radzenia sobie z przyszłymi wyzwaniami.

Praca terapeutyczna polega na poznawaniu i rekonstruowaniu własnej „cichej opowieści wewnętrznej”, którą ma większość ludzi i która często wywołuje przykre uczucia oraz krzywdzące przekonania na swój temat. Zmiana tej wewnętrznej narracji pozwala nie tylko zmniejszyć cierpienie emocjonalne, ale też odbudować poczucie własnej wartości. Pozwala to na lepsze zrozumienie własnych emocji i potrzeb. Podejście terapeuty, oparte na empatii i szacunku, pomaga w pogłębianiu kontaktu z własnymi emocjami.

Psychoterapia integratywna stwarza bezpieczną przestrzeń, w której pacjent może uczyć się wyrażania emocji i stawiania własnych granic. Dobra relacja z terapeutą jest szczególnie ważna, ponieważ może pomóc w naprawie niewłaściwych i trudnych relacji z ważnymi dla pacjenta osobami. Zaufanie i autentyczny kontakt podczas integratywnych sesji terapeutycznych stanowią fundament skutecznej zmiany i procesu zdrowienia.

Psychoterapia w nurcie integracyjnym – dla kogo jest przeznaczona?

Ze względu na różnorodność metod pomocy terapia integracyjna ma zastosowanie dla różnorodnych problemów. Jej mocną stroną jest umiejętne i świadome łączenie technik w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb pacjenta. Spotkania z psychoterapeutą stosującym nurt integracyjny w psychoterapii są szczególnie wartościowe dla osób, które mają trudności w podjęciu decyzji dotyczącej wyboru konkretnego nurtu terapeutycznego lub szukają elastycznego podejścia, które pozwala pracować zarówno nad objawami, jak i nad ich przyczynami.

Terapia integracyjna sprawdza się także w sytuacjach, gdy objawy są złożone i nie pasują jednoznacznie do jednego modelu teoretycznego. Zadowolone będą również osoby, które chcą jednocześnie złagodzić doświadczane objawy psychiczne oraz głębiej zrozumieć siebie.

Ponadto konsultację z psychoterapeutą integracyjnym warto rozważyć w przypadku:

• różnego typu uzależnień (integracyjna psychoterapia uzależnień), np. alkoholizmu, zakupoholizmu, narkomanii, hazardu, uzależnienia od mediów społecznościowych,
• zaburzeń odżywiania,
• zaburzeń lękowych,
• zaburzeń osobowości,
• zaburzeń psychosomatycznych,
• braku satysfakcji z życia oraz poczucia pustki bez wyraźnych powodów takiego stanu,
• potrzeby wsparcia w budowaniu relacji z innymi ludźmi, w radzeniu sobie z lękiem, natrętnymi myślami lub niskim poczuciem własnej wartości,
• przytłoczenia problemami dnia codziennego, takimi jak kłopoty w pracy lub w rodzinie,
• przeżywania trudności adaptacyjnych po ważnych zmianach życiowych, np. po rozwodzie, przeprowadzce, utracie pracy,
• chęci lepszego zrozumienia własnych emocji i wzorców zachowań powtarzających się w życiu osobistym i zawodowym.

Niezależnie od rodzaju problemu terapeuta kierujący się w swojej pracy psychologią nurtu integracyjnego dobierze odpowiednie metody pracy, z poszanowaniem indywidualnego tempa pacjenta i na podstawie wyznaczonych przez niego celów terapeutycznych, co wzmacnia skuteczność procesu.

Ile trwa terapia integracyjna?

Terapia w nurcie integracyjnym, łącząca różne podejścia psychoterapeutyczne, jest procesem elastycznym, dlatego trudno wskazać jedną uniwersalną długość jej trwania. Czas potrzebny na osiągnięcie zamierzonych efektów zależy przede wszystkim od indywidualnych potrzeb pacjenta, jego zaangażowania w terapię, tempa pracy oraz rodzaju trudności, z jakimi się zgłasza.

Dla niektórych osób kilka miesięcy regularnej pracy wystarczy, aby poczuć istotną poprawę, podczas gdy inni mogą potrzebować bardziej długoterminowego wsparcia trwającego rok, dwa lata lub dłużej. Terapia nie podąża sztywnym schematem – kluczowe jest to, aby proces przebiegał w zgodzie z gotowością pacjenta do zmiany i odkrywania siebie.

W praktyce długość terapii jest ustalana na bieżąco, w dialogu z terapeutą, który dostosowuje metody pracy do aktualnych potrzeb i możliwości emocjonalnych osoby uczestniczącej w terapii.

Jak psychoterapia zmienia człowieka?

Zmiany zachodzące w toku psychoterapii integratywnej dotyczą przede wszystkim sfery osobowości i funkcjonowania emocjonalnego pacjenta. Jeśli proces jest dostosowany do rodzaju trudności oraz indywidualnych preferencji, może prowadzić do głębokiej i trwałej poprawy jakości życia.

Każda psychoterapia – indywidualna czy grupowa – ma jasno określony cel: poprawę dobrostanu psychicznego, co przekłada się także na relacje rodzinne, zawodowe i społeczne. W przypadku leczenia zaburzeń odżywiania zmiany obejmują niekiedy również wygląd fizyczny. Ogólna poprawa stanu psychicznego wpływa na wzrost satysfakcji z życia i komfort codziennego funkcjonowania.

Specjaliści terapii integracyjnej

Aleksandra Józefowska

Ewa Osóbka-Zielińska

Na czym polega terapia integracyjna?

Proces terapeutyczny oparty na nurcie integracyjnym umożliwia identyfikację negatywnych wzorców funkcjonowania, które wpływają niekorzystnie zarówno na zachowanie, jak i na emocje. Skupia się na zdarzeniach związanych z poczuciem krzywdy, osamotnienia i odrzucenia. Za pośrednictwem terapeuty pacjent wzmacnia pozytywne przekonania o sobie, poznaje konstruktywne sposoby radzenia sobie w codziennych sytuacjach, aby poprawić satysfakcję z życia. Dodatkowo proces terapeutyczny pozwala zminimalizować destrukcyjny wpływ trudnych i traumatycznych doświadczeń na życie i relacje z innymi.

Praca terapeutyczna polega na poznawaniu i rekonstruowaniu własnej „cichej opowieści wewnętrznej”, którą ma większość ludzi i która często wywołuje przykre uczucia i krzywdzące przekonania na swój temat. Pozwala to na lepsze zrozumienie własnych emocji i potrzeb. Podejście terapeuty, oparte na empatii i szacunku, pomaga w pogłębianiu kontaktu z własnymi emocjami. Dobra relacja z terapeutą jest szczególnie ważna, ponieważ może pomóc w naprawie niewłaściwych i trudnych relacji z ważnymi dla pacjenta osobami.

Przeczytaj również: Samoukojenie – jak dawać sobie wsparcie?

Dla kogo jest terapia integracyjna?

Ze względu na różnorodność metod pomocy terapia integracyjna ma zastosowanie dla praktycznie każdego problemu. Spotkania z psychoterapeutą pracującym eklektycznie są wartościowe dla osób, które mają trudności w podjęciu decyzji dotyczącej wyboru nurtu terapeutycznego. Zadowolone będą również osoby, które chcą jednocześnie pracować nad złagodzeniem doświadczanych objawów psychicznych oraz zrozumieniem ich przyczyn. Poza tym konsultację z psychoterapeutą integracyjnym warto rozważyć, w przypadku:

• różnego typu uzależnień, np. alkoholizmu, zakupoholizmu, narkomanii, hazardu, uzależnienia od mediów społecznościowych;
• zaburzeń odżywiania;
• zaburzeń lękowych;
• zaburzeń osobowości;
• zaburzeń psychosomatycznych;
• braku satysfakcji z życia oraz poczucia pustki bez wyraźnych powodów takiego stanu;
• potrzeby wsparcia w budowaniu relacji z innymi ludźmi, w radzeniu sobie z lękiem, natrętnymi myślami lub niskim poczuciem własnej wartości;
• przytłoczenia problemami dnia codziennego, takimi jak kłopoty w pracy lub w rodzinie.

Niezależnie od rodzaju problemu terapeuta o specjalności integracyjnej dobierze odpowiednie metody pracy, które przyniosą realne efekty terapeutyczne.

Ile trwa terapia integracyjna?

Terapia integracyjna łączy w sobie wiele nurtów psychoterapeutycznych, w związku z czym trudno jest jednoznacznie podać jej ramy czasowe. Zakłada się, że w terapii integracyjnej jest się przez mniej więcej 2 lata.

Przeczytaj również: Inteligencja emocjonalna – czym jest i jak ją rozwijać?

Czy nurt psychoterapii ma znaczenie?

Nurt psychoterapii odgrywa istotną rolę i ma duże znaczenie dla procesu terapeutycznego oraz rezultatów leczenia. Istnieje wiele różnych podejść terapeutycznych, które różnią się filozofią, technikami i założeniami teoretycznymi. Każde z nich kładzie nacisk na różne aspekty ludzkiej psychiki i proponuje odmienne strategie terapeutyczne.

Ważne jest, aby wybrać nurt psychoterapeutyczny, który najlepiej odpowiada potrzebom i celom pacjenta, jak również koresponduje z charakterystyką problemów, z jakimi się on zmaga. Nurt współgrający z indywidualnymi preferencjami może zwiększyć zaangażowanie i skuteczność terapii. Ponadto taki wybór może znacząco wpłynąć na jakość relacji terapeutycznej. Relacja między terapeutą a pacjentem jest kluczowym elementem w psychoterapii i ma fundamentalny wpływ na efektywność terapii. Pacjent powinien czuć się zrozumiany, akceptowany i bezpieczny w tej sytuacji.

Do najpopularniejszych nurtów w psychoterapii należą

• nurt psychodynamiczny, skupiający się na zrozumieniu nieświadomych procesów psychicznych, wywodzących się z dzieciństwa, konfliktów i przeniesienia w terapii;
• nurt kognitywno-behawioralny, skoncentrowany na zmianie myśli i zachowań, które wpływają na stan emocjonalny i funkcjonowanie pacjenta;
• nurt humanistyczny, w którym akcentuje się rozwijanie pełnego potencjału pacjenta i samodzielne rozwiązywanie problemów;
• terapia systemowa, koncentrująca się na interakcjach i wzajemnym wpływie członków rodziny lub grupy;
• terapia poznawcza, skierowana na zmianę myślenia i przekonań, które wpływają na zdrowie psychiczne;
• terapia poznawczo-behawioralna dialektyczna (DBT), opracowana specjalnie dla osób z zaburzeniem osobowości borderline. Łączy elementy terapii poznawczo-behawioralnej z technikami akceptacji i umiejętnościami interpersonalnymi;
• terapia psychodynamiczno-analityczna – jest rozwinięciem psychoterapii psychodynamicznej z większym naciskiem na analizę procesów wewnętrznych.

Wybór konkretnego nurtu terapeutycznego zależy od indywidualnych potrzeb i sytuacji pacjenta. Niekiedy może okazać się, że jedna forma terapii nie przynosi oczekiwanych rezultatów, wtedy inny nurt terapeutyczny może okazać się bardziej efektywny. Ważne jest, aby pacjent był otwarty na eksplorację różnych opcji i skonsultował się z wykwalifikowanym psychoterapeutą w celu wyboru stylu pracy terapeutycznej.

Jak terapia zmienia człowieka?

Zmiany zachodzące w człowieku w toku psychoterapii odnoszą się głównie do sfery osobowości. Jeżeli cały proces jest dostosowany do rodzaju zaburzenia oraz preferencji pacjenta, wówczas dochodzi do bardzo pozytywnej transformacji. Każde leczenie psychoterapeutyczne, niezależnie od tego, czy jest to terapia indywidualna czy grupowa, ma cel i jego osiągnięcie w finale procesu terapeutycznego to z reguły bardzo satysfakcjonujący moment. Celem terapii bez względu na nurt, w jakim jest prowadzona, jest polepszenie dobrostanu pacjenta, a to niesie także korzyści związane ze sposobem funkcjonowania takiej osoby w relacjach zarówno rodzinnych, jak i zawodowych czy przyjacielskich.

Można założyć, że terapia prowadzi również do zmian w wyglądzie, szczególnie w przypadku, gdy przedmiotem leczenia były zaburzenia odżywiania. Poprawa stanu psychicznego przekłada się na całe życie, znacznie podnosząc jego komfort oraz poziom satysfakcji osoby, która z powodzeniem ukończyła proces terapeutyczny.

Specjaliści terapii integracyjnej:

Aleksandra Józefowska

Ewa Osóbka-Zielińska