Nurt ericksonowski
Terapia w nurcie ericksonowskim najlepiej sprawdzi się u osób, które oczekują od niej bardzo konkretnych i realnych rezultatów oraz chętnie wyciągają wnioski z własnych doświadczeń. Szkoła ericksonowska zakłada, że terapia może zostać zakończona, gdy w pacjencie dokona się zmiana, jakiej chciał. To też świetny sposób na rozwiązywanie doraźnych problemów w trakcie kilku sesji terapeutycznych.
Czym jest podejście ericksonowskie w psychoterapii?
Terapia ericksonowska, znana również jako terapia Miltona Ericksona, to podejście terapeutyczne stworzone właśnie przez amerykańskiego psychiatrę i psychoterapeutę Miltona H. Ericksona. Terapia ta jest skoncentrowana na wykorzystaniu hipnozy (ale w dużo szerszym ujęciu niż powszechne), sugestii, języka metaforycznego i niewerbalnych technik komunikacji w celu pomocy pacjentom w rozwiązywaniu problemów i osiąganiu zmian w myśleniu, zachowaniu i emocjach.
Twórca nurtu pochodził z wielodzietnej rodziny, chorował na polio, poruszał się na wózku inwalidzkim i mimo przeciwności losu oraz przeszkód spowodowanych niepełnosprawnością osiągnął w życiu wszystko, co chciał. Ukończył studia psychologiczne i psychiatryczne, założył rodzinę oraz stworzył koncepcję, według której obecnie na świecie funkcjonuje ponad 120 ośrodków – instytutów ericksonowskich. Głównym założeniem Ericksona jest pojęcie, że człowiek jest niepowtarzalnym indywiduum, w związku z czym do każdego pacjenta należy podchodzić inaczej, niejako krojąc na miarę jego potrzeb i zasobów narzędzia terapeutyczne.
Pracuje się tu na zasobach i sile, a nie na deficytach. Bardzo ważny jest wgląd w okresy życia, w których pacjent funkcjonował w sposób go satysfakcjonujący.
Przeczytaj również: „Samoukojenie – jak dawać sobie wsparcie?”
Jak wygląda terapia ericksonowska?
Psychoterapia ericksonowska bywa porównywana do strategicznej pracy, w której terapeuta adresuje problemy i zachęca pacjenta do aktywnego określania celów. W toku terapii realizuje się interwencje i zadania terapeutyczne. To bardzo aktywne i angażujące pacjenta podejście sprawia, że może on bardzo efektywnie i stosunkowo szybko dojść do rozwiązań nurtujących go problemów.
Terapia w nurcie ericksonowskim zazwyczaj ma formę rozmowy z terapeutą, ale często wykorzystuje się także techniki polegające np. na zmianie miejsca siedzenia pacjenta, przestawieniu wskazanych przez terapeutę przedmiotów, a nawet odgrywaniu scenek. Wszystko to ma na celu lepszy wgląd w sytuację oraz lepsze zrozumienie wzorców zachowań.
Przeczytaj również: „Terapia psychodynamiczna – na czym polega, na jakie trudności pomaga i kiedy się na nią zgłosić?”
Terapia ericksonowska – dla kogo?
Terapia ericksonowska znajduje szerokie zastosowanie:
- Może być wykorzystywana w leczeniu depresji, lęków, fobii, zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych i innych zaburzeń psychicznych.
- Może pomóc w poprawie relacji interpersonalnych, radzeniu sobie z konfliktami i w rozwijaniu umiejętności komunikacyjnych.
- Może wspomagać osoby chcące wyjść z nałogów i złych nawyków.
- Może wspierać w radzeniu sobie z niskim poczuciem własnej wartości, brakiem motywacji i kierować ku osiąganiu celów.
- Może być stosowana w leczeniu problemów zdrowotnych związanych z psychosomatyką, takich jak migreny, bóle psychogenne itp.
Nurt ericksonowski jest elastycznym podejściem, które może być dostosowane do indywidualnych potrzeb pacjenta. Terapeuci wykorzystują techniki, które najlepiej pasują do konkretnej osoby i jej problemów. Ważne jest, aby terapia była prowadzona przez wykwalifikowanego i doświadczonego terapeutę, który zna i rozumie zasady terapii ericksonowskiej.
Terapia ericksonowska – skuteczność
Terapia ericksonowska jest uznawana za efektywną formę terapii, zwłaszcza w przypadku wielu zaburzeń psychicznych i emocjonalnych. Jednakże warto zauważyć, że skuteczność terapii zawsze zależy od wielu czynników, takich jak: indywidualne cechy pacjenta, rodzaj problemu, zaangażowanie pacjenta w terapię, jakość relacji terapeutycznej oraz kompetencje i doświadczenie terapeuty.
Wskazuje się, że jedną z charakterystycznych cech terapii ericksonowskiej jest zindywidualizowany i elastyczny sposób podejścia do pacjenta. Terapeuci wykorzystują techniki, które pasują do konkretnych potrzeb i możliwości danej osoby, co może sprzyjać skuteczności terapii.
Terapia ericksonowska jest szczególnie ceniona w pracy z podświadomością pacjenta poprzez stosowanie metafor, sugestii i hipnozy. To umożliwia dotarcie do ukrytych przekonań i mechanizmów, które wpływają na zachowanie i emocje, a następnie pomaga we wprowadzaniu pozytywnych zmian.
Ostateczna skuteczność terapii ericksonowskiej zależy od wielu czynników, ale wiele osób korzystających z tej formy terapii zgłasza pozytywne rezultaty i postrzega ją jako wartościowe narzędzie w procesie zmiany i zdrowienia psychicznego.
Ile trwa terapia w nurcie ericksonowskim?
Terapia trwa tyle, ile potrzebuje tego pacjent. Zazwyczaj obejmuje kilka, kilkadziesiąt sesji. Spotkania mogą odbywać się w cyklu cotygodniowym (45 minut lub godzina raz w tygodniu), dwutygodniowym, a nawet być realizowane w trybie comiesięcznym.
Przeczytaj również: „Psychoterapia systemowa”
Jaki rodzaj terapii jest najskuteczniejszy?
Psychoterapia ericksonowska ma udowodnioną bardzo wysoką skuteczność i nadaje się do pracy z każdym zaburzeniem. Trudno jednoznacznie wskazać terapię przynoszącą najlepsze rezultaty, ponieważ ostateczny efekt jest uzależniony od wielu czynników. Podstawowym warunkiem jest dobranie nurtu do własnych preferencji, sposobu pracy podczas sesji oraz rodzaju problemu, który chce się rozwiązać.
Najskuteczniejsza terapia to taka, która jest odpowiednio dobrana do pacjenta, w której relacja pacjent–psychoterapeuta jest właściwa i gdzie zaangażowanie pacjenta w proces leczenia jest na bardzo wysokim poziomie.
Jak wybrać dobrego terapeutę?
Psychoterapeuta godny zaufania to ten, który ukończył szkolenia i kursy w ośrodkach akredytowanych przez Polską Federację Psychoterapii oraz Polską Radę Psychoterapii, a także taki, który cieszy się terapeutycznymi sukcesami (wysoki wskaźnik terapii zakończonych z pozytywnym rezultatem) i dobrą opinią pacjentów.
W pierwszej kolejności należy wziąć pod uwagę kwalifikacje, następnie nurt, w jakim pracuje, kolejny czynnik decydujący o wyborze danej osoby to szybkość nawiązania satysfakcjonującej relacji. To kluczowy element dobrej terapii.
Przeczytaj również: „Budowanie odporności psychicznej – o wewnętrznej sile słów kilka”
