Przepuklina – co to jest i jakie są rodzaje przepuklin?
Przepuklina to schorzenie, które może dotyczyć różnych grup wiekowych. Występuje u mężczyzn, kobiet, dzieci, a nawet noworodków. Pojawia się w różnych częściach ciała, najczęściej w okolicach jamy brzusznej. Czy przepuklina boli? Jakie są najczęstsze objawy tego schorzenia i na czym polega leczenie? Wyjaśniamy w artykule.

Spis treści
Przepuklina – co to za schorzenie? Definicja i charakterystyka
Przepuklina to patologiczne przemieszczenie się narządu lub jego fragmentu do przestrzeni w ciele, w której nie powinien się znajdować. Zawartość ta przesuwa się przez tzw. wrota przepukliny, czyli szczelinę w warstwie mięśniowo-rozcięgnowej.
A jak wygląda przepuklina? W wyniku wspomnianej nieprawidłowości w danym miejscu tworzy się charakterystyczne, wyczuwalne lub widoczne wybrzuszenie, które nazywa się workiem przepuklinowym. W zależności od rodzaju przepukliny mogą w nim znajdować się różne elementy.
Schorzenie rozwija się w obszarach, które z różnych przyczyn są mniej odporne, cieńsze i słabsze.
Rodzaje przepuklin – klasyfikacja
Przepukliny klasyfikuje się na wiele sposobów. Stanowią one zróżnicowany problem kliniczny, co oznacza, że mogą pojawiać się w różnych miejscach w ciele, różnić się wielkością lub etiologią rozwoju.
Podział przepuklin
| Ze względu na przyczynę powstania | Ze względu na miejsce występowania | Ze względu na stan kliniczny i możliwość odprowadzenia |
| Przepuklina wrodzona, nabyta, pooperacyjna. | Przepuklina kresy białej, pępkowa, rozworu przełykowego, pachwinowa, udowa. | Przepuklina odprowadzalna, nieodprowadzalna, uwięźnięta, zadzierzgnięta. |
Tabela nr 1. Rodzaje przepuklin. Oprac. własne na podstawie ogólnodostępnych materiałów.
W zależności od przyczyn powstania wyróżnia się m.in.:
- przepukliny wrodzone – rozwijają się na etapie płodowym w wyniku zaburzeń genetycznych,
- przepukliny nabyte – pojawiają się na różnych etapach życia pacjenta.
W tej kategorii znajdują się również przepukliny pooperacyjne, które powstają w wyniku osłabienia tkanek po przebytych zabiegach.
Przepuklina może przybierać różne formy zależnie od miejsca występowania. Oto jej najczęstsze rodzaje:
- przepuklina kresy białej – może pojawić się jako rezultat osłabienia mięśni po operacji lub w wyniku ciągłego wysiłku fizycznego. Wybrzuszenie często występuje w linii środkowej brzucha, na wysokości kresy białej,
- przepuklina pępkowa – w tym przypadku tkanka „przeciska się” przez fragment w ścianie brzucha w okolicy pępka, tworząc wokół niego wybrzuszenie. Ten rodzaj przepukliny jest szczególnie powszechny u niemowląt i małych dzieci. Może ona zniknąć samoistnie,
- przepuklina rozworu przełykowego – powstaje, gdy fragment żołądka przedostaje się przez otwór w przeponie do jamy klatki piersiowej. W normalnych warunkach przechodzi przez niego jedynie przełyk,
- przepuklina pachwinowa – pojawia się w wyniku osłabienia dolnej części ściany brzucha. Prowadzi to do wybrzuszenia w pachwinie lub górnej części wewnętrznej strony uda. U mężczyzn przepuklina pachwinowa może zstępować do moszny;
- przepuklina udowa – może powodować ból w górnej części wewnętrznej strony uda i przybierać formę wybrzuszenia, które pojawia się poniżej więzadła pachwinowego, w górnej części wewnętrznej strony uda.
Istnieje również podział przepuklin ze względu na stan kliniczny i możliwość odprowadzenia. W ramach takiej klasyfikacji wyróżnia się przepukliny:
- odprowadzalne – w tym przypadku zawartość worka przepuklinowego może zostać ręcznie sprowadzona z powrotem do jamy, z której się wydostała,
- nieodprowadzalne zawartość worka przepuklinowego nie może zostać odprowadzona do pierwotnej lokalizacji. Często jest to spowodowane zrostami wewnątrz worka przepuklinowego,
- uwięźnięte – to stan, w którym zawartość worka przepuklinowego (najczęściej fragment jelita) zostaje zakleszczona we wrotach przepukliny. Oznacza to, że nie można jej już odprowadzić z powrotem do jamy brzusznej. Zakleszczony narząd jest uciskany, a to upośledza jego ukrwienie.
W tym podziale przepuklin wyróżnia się także przepukliny zadzierzgnięte. Do takiego stanu dochodzi, gdy uwięziony fragment (np. jelita) jest tak mocno uciśnięty, że zostaje do niego odcięty dopływ krwi. W konsekwencji może dojść do martwicy tkanek.
Zobacz także: Przepuklina brzuszna – rodzaje, przyczyny powstawania, sposoby leczenia
Jak powstaje przepuklina? Najczęstsze przyczyny i czynniki ryzyka rozwoju
Do głównych przyczyn rozwoju tego schorzenia należą m.in.:
- osłabienie mięśni i tkanek – związane z wiekiem, wrodzonymi predyspozycjami lub urazami,
- zwiększone ciśnienie w jamie brzusznej spowodowane m.in. otyłością, ciążą, przewlekłym kaszlem, zaparciami, ciężką pracą fizyczną czy podnoszeniem ciężarów,
- przewlekłe schorzenia – choroby płuc, takie jak mukowiscydoza, które powodują chroniczny kaszel,
- predyspozycje genetyczne – jeśli w rodzinie występowały przypadki przepukliny, ryzyko jej pojawienia się u innych członków może być wyższe. Zjawisko to może wynikać z dziedziczenia cech, które predysponują do osłabienia ściany mięśniowej lub tkanki łącznej,
- nieodpowiednia dieta – niedobory białka, witamin i minerałów, które osłabiają mięśnie i tkanki.
Objawy przepukliny – na co zwrócić uwagę?
Objawy przepukliny mogą być bardzo zróżnicowane i zależą głównie od jej rozmiaru i lokalizacji. Głównym i najbardziej charakterystycznym symptomem większości przepuklin jest pojawienie się wspomnianego wybrzuszenia czy też miękkiego guzka w danej części ciała.
Taka zmiana często staje się bardziej widoczna lub wyczuwalna podczas aktywności, które zwiększają ciśnienie w jamie brzusznej.
Wiele osób doświadcza bólu lub dyskomfortu w okolicach przepukliny. Może on pojawić się szczególnie przy wysiłku fizycznym, podnoszeniu ciężkich przedmiotów, kaszlu lub kichaniu.
Ważne jest, aby zwracać uwagę na nagłe zmiany w objawach, które mogą wskazywać na poważne powikłania.
Kiedy konieczna jest wizyta u lekarza?
Z każdą zauważoną przepukliną należy udać się do lekarza. Szczególnie pilna pomoc medyczna jest wymagana w sytuacjach, które mogą wskazywać na jej uwięźnięcie lub zadzierzgnięcie. To stan zagrożenia życia, wymagający natychmiastowej interwencji chirurgicznej.
Oto sygnały, które wymagają szybkiej reakcji:
- Wybrzuszenie staje się bolesne, twarde, zmienia kolor na czerwony, fioletowy lub ciemny.
- Pojawia się nagły, silny ból brzucha, który szybko się nasila.
- Występują nudności, wymioty.
- Pojawia się trudności z wypróżnianiem, wzdęcia.
Warto wiedzieć, do jakiego lekarza należy udać się z przepukliną. W przypadku zauważenia przepukliny trzeba najpierw odwiedzić lekarza rodzinnego lub internistę, który oceni stan zdrowia i skieruje do chirurga, jeśli będzie to konieczne.
Diagnostyka przepukliny
Diagnoza przepukliny zazwyczaj rozpoczyna się od szczegółowego wywiadu medycznego i badania fizykalnego przeprowadzonego przez lekarza. Specjalista może poprosić o zakasłanie, napinanie ciała lub przyjęcie postawy stojącej, aby uwidocznić lub wyczuć wybrzuszenie.
Lekarz może zalecić dodatkowe badania obrazowe – podstawowym jest badanie ultrasonograficzne (USG).
Leczenie przepukliny
Leczenie przepukliny zależy od wielu czynników, w tym od typu przepukliny, jej rozmiaru, nasilenia objawów oraz ogólnego stanu zdrowia pacjenta.
Do najczęstszych metod terapeutycznych należą:
- obserwacja – jeśli przepuklina jest niewielka i nie daje niepokojących objawów, lekarz może zalecić strategię „obserwuj i czekaj”. Oznacza to regularne monitorowanie przepukliny oraz unikanie czynników, które mogłyby pogłębić schorzenie (np. nadmiernego wysiłku i podnoszenia ciężarów),
- noszenie pasa przepuklinowego – w niektórych sytuacjach lekarz może zalecić stosowanie specjalnego pasa przepuklinowego, który pomaga utrzymać przepuklinę w odpowiedniej pozycji i sprzyja łagodzeniu dolegliwości.
Zwykle wskazane jest leczenie chirurgiczne. Celem operacji jest zamknięcie lub wzmocnienie osłabionego miejsca w ścianie mięśniowej, aby zapobiec ponownemu wybrzuszeniu tkanek.
Operację chirurgiczną można wykonać dwoma głównymi metodami:
- Operacja otwarta – w tej klasycznej metodzie operacji przepukliny chirurg wykonuje pojedyncze, większe nacięcie w pobliżu przepukliny, po czym odprowadza nieprawidłowo przemieszczone fragmenty jamy ciała i zaszywa miejsce poddane zabiegowi.
- Operacja laparoskopowa – to metoda, w której chirurg wykonuje kilka niewielkich nacięć (0,5-1,5 cm) w ścianie brzucha. Przez nie wprowadza laparoskop z kamerą oraz cienkie narzędzia chirurgiczne, którymi przeprowadza zabieg przy jednoczesnej kontroli obrazu.
Ważne jest, aby przed operacją porozmawiać z lekarzem o dostępnych opcjach leczenia, a także o potencjalnym ryzyku i korzyściach związanych z różnymi procedurami.
Po operacji przepukliny przez kilka tygodni zaleca się unikanie podnoszenia ciężarów i nadmiernego wysiłku. Takie działanie sprzyja prawidłowemu gojeniu się tkanek i może zapobiec nawrotowi.
Czy można zapobiec przepuklinie?
Istnieją działania profilaktyczne, które mogą zmniejszyć ryzyko wystąpienia przepukliny. Należą do nich:
- rozsądna utrata nadmiernej wagi,
- rzucenie palenia i zadbanie o odpowiednio zbilansowaną dietę,
- zapobieganie zaparciom,
- stosowanie prawidłowej techniki podnoszenia ciężkich rzeczy.
Czy przepuklina jest groźna? Najczęstsze powikłania
Nieleczona przepuklina może prowadzić do poważnych i groźnych dla życia powikłań. Mamy z nimi do czynienia w przypadku przepukliny uwięźniętej i jej zadzierzgnięcia.
Taki stan może prowadzić do całkowitej lub częściowej niedrożności jelit, uniemożliwiając pasaż treści pokarmowej.
Warto przypomnieć, że leczenie powikłań przepukliny zawsze wymaga natychmiastowej interwencji chirurgicznej, często w trybie nagłym, aby zapobiec dalszym uszkodzeniom tkanki i zagrożeniu życia.





