Chirurgiczne leczenie dużych żylaków

Jakie są metody leczenia żylaków?

Chirurgiczne leczenie żylaków to najstarsza z metod stosowana w przypadku przewlekłej niewydolności żylnej w obrębie kończyn dolnych. Po raz pierwszy posłużono się nią już w 1905 roku. Przez wiele lat stanowiła jedyny sposób usuwania chorobowo zmienionych naczyń żylnych. Ponieważ procedury, z których wykorzystaniem tradycyjna chirurgia naczyniowa leczy żylaki, są dość inwazyjne, obecnie zwykle nie stosuje się ich z wyboru.

Współczesne sposoby na żylaki na nogach obejmują leczenie zachowawcze (w tym – kompresjoterapię, czyli noszenie specjalnych pończoch lub rajstop uciskowych), ale też małoinwazyjne metody zabiegowe – termiczne i chemiczne. Do pierwszej grupy zalicza się m.in. chirurgię radiofalową (np. EVRF) i wewnątrzżylną laserową ablację żylaków (EVLT). Do drugiej kategorii należą skleroterapia, a także metoda VenaSeal.

Nie istnieje jednoznaczna odpowiedź na pytanie, jaka jest najlepsza metoda na usunięcie żylaków – jej dobór zależy od wielu uwarunkowań, jakie występują w przypadku danego pacjenta. Jeśli dotyczy Cię problem żylaków, skontaktuj się z chirurgiem naczyniowym, który zaproponuje Ci najodpowiedniejszy sposób postępowania. Optymalnym rozwiązaniem może okazać się chirurgiczne leczenie żylaków – wciąż niezastąpione w niektórych przypadkach choroby.

Kiedy żylaki kwalifikują się do operacji tradycyjnymi metodami?

W odróżnieniu od nowoczesnych metod usuwania żylaków w przypadku klasycznego zabiegu chirurgicznego nie ma żadnych ograniczeń, jeśli chodzi o wielkość operowanych żył. Dlatego głównym wskazaniem do niego jest zaawansowane stadium choroby, w którym występują duże żylaki na nogach, czyli – odwołując się do fachowej terminologii – niewydolność pni żył powierzchniowych: odpiszczelowej lub odstrzałkowej. Jeśli lekarz zdiagnozował u Ciebie to schorzenie, metody leczenia żylaków stosowane przy mniejszych zmianach nie będą skuteczne. Rozważ więc tradycyjne leczenie operacyjne.

Jakie są przeciwwskazania do chirurgicznego leczenia żylaków?

Choć w przypadku pacjentów, u których występują duże żylaki kończyn dolnych, chirurgia klasyczna może być preferowanym rozwiązaniem, istnieją pewne przeciwwskazania do zastosowania jej metod. Przede wszystkim zabieg taki wykonuje się tylko wówczas, gdy wydolne są żyły głębokie, które muszą przejąć funkcję usuniętych żył powierzchniowych. Dopiero po skutecznej terapii takich zmian jak niedrożność czy zakrzepica żył głębokich możliwe jest usuwanie żylaków metodą tradycyjną.

Innymi przeciwwskazaniami do zabiegu są:

• nieustabilizowane ciężkie schorzenia przewlekłe (zwłaszcza dotyczące układu krążenia),
• stany zapalne w obrębie chorej kończyny (czynne owrzodzenia, obrzęki limfatyczne),
• ostre infekcje,
• ciąża.

Ostrożność przy wyborze chirurgicznej metody leczenia dużych żylaków wskazana jest także wówczas, gdy Pacjent jest uczulony na stosowane przy zabiegu środki znieczulające.

Jak przygotować się do chirurgicznego leczenia żylaków?

Jeśli chcesz pozbyć się dużych żylaków na nogach, umów się na wizytę u chirurga naczyniowego. Przeprowadzi on niezbędną diagnostykę obejmującą m.in. USG Doppler oraz badania laboratoryjne. Następnie uzgodni z Tobą rodzaj i zakres zabiegu oraz jego termin.

Podczas wizyty dowiesz się także, jakie pończochy uciskowe nosić po operacji i jak postępować w okresie rekonwalescencji. Pamiętaj, by na zabieg zgłosić się na czczo. Jeżeli przyjmujesz jakiekolwiek leki (w szczególności leki przeciwkrzepliwe), omów z lekarzem kwestię konieczności odstawienia części z nich przed zabiegiem.

Na czym polega chirurgiczne leczenie dużych żylaków?

Klasyczne metody usuwania żylaków to safenektomia, czyli usunięcie żyły odpiszczelowej (vena saphena magna), i parvektomia, czyli usunięcie żyły odstrzałkowej (vena saphena parva). Zabiegi te wykonuje się w znieczuleniu ogólnym – są dla Pacjenta całkowicie bezbolesne. Przy jednoczesnej safenektomii i parvektomii wykonuje się nacięcia w podudziu i pachwinie, czyli tam, gdzie objęte zmianami naczynia wpadają do żył głębokich. Naczynia przecina się i podwiązuje. Następnie wykonuje się jeszcze jedno nacięcie skóry. Jego lokalizacja zależy od rozległości zmian. W tym miejscu wprowadza się do światła naczynia specjalną sondę, przy użyciu której wyciąga się zmienioną chorobowo żyłę. Czynność tę określa się mianem strippingu.

Nacięcia, przez które usuwa się duże żylaki na nogach, są na tyle niewielkie, że często nie wymagają szycia – zamyka się je za pomocą specjalnych plastrów. Pacjent zostaje wypisany ze szpitala w dniu zabiegu lub następnym.

Zalecenia pozabiegowe

Od razu po zabiegu może normalnie chodzić. Zachowanie umiarkowanej aktywności jest wręcz wskazane, ponieważ praca mięśni kończyn dolnych zapobiega ryzyku zastoju żylnego. Pacjent powinien unikać długotrwałego bezruchu, zwłaszcza stania lub siedzenia z opuszczonymi nogami. Przez 4–6 tygodni należy nosić pończochy uciskowe, które sprzyjają prawidłowemu gojeniu się tkanek w miejscu usuniętych żył. Zapobiegają przy tym powstawaniu obrzęków, niebezpiecznych zakrzepów, a przede wszystkim – nawrotowi zmian. Normalnym zjawiskiem w okresie rekonwalescencji są krwiaki na kończynie, które wchłaniają się w ciągu 2–3 tygodni.

Efekty zabiegu

Usunięcie patologicznie zmienionych żył nie powoduje zaburzeń krążenia. Przeciwnie, poprawia odpływ żylny, ponieważ funkcje żyły odpiszczelowej i odstrzałkowej przejmują sprawne żyły głębokie. Operacja żylaków zapewnia pożądany efekt kosmetyczny, a także znosi takie dolegliwości, jak: bóle i obrzęki kończyn oraz nieprzyjemne uczucie ich mrowienia czy drętwienia.