Jakie są objawy i przyczyny chłoniaka nieziarniczego? Najnowsze metody leczenia

Czym jest chłoniak nieziarniczy?

Chłoniak nieziarniczy to grupa nowotworów, które mają swoje źródło w komórkach układu limfatycznego. Układ limfatyczny pełni ważną funkcję w obronie organizmu przed infekcjami i innymi chorobami. Składa się z węzłów chłonnych, śledziony, migdałków, grasicy i innych narządów. Chłoniak nieziarniczy rozwija się, gdy komórki układu limfatycznego zaczynają się niekontrolowanie dzielić i rosnąć. Początkowo może występować w jednej lokalizacji, ale zdarza się, że rozprzestrzenia się także na inne obszary ciała.

Jakie są przyczyny chłoniaka nieziarniczego?

Dokładne przyczyny chłoniaka nieziarniczego nie są do końca znane. Istnieją jednak czynniki, które mogą zwiększać ryzyko wystąpienia tej choroby. Badania sugerują, że czynniki genetyczne, infekcje wirusowe, osłabienie układu odpornościowego oraz ekspozycja na niektóre substancje chemiczne mogą mieć wpływ na rozwój chłoniaka nieziarniczego.

Jakie objawy daje chłoniak nieziarniczy?

Objawy chłoniaka nieziarniczego bywają różne w zależności od typu i zaawansowania choroby. Poniżej przedstawiamy najczęstsze symptomy, na które należy zwrócić uwagę:

1. Powiększenie węzłów chłonnych jest jednym z charakterystycznych objawów – węzły mogą być bezbolesne lub bolesne, a w zależności od lokalizacji da się je wyczuć podczas badania palpacyjnego. Najczęściej w przebiegu chłoniaka nieziarniczego dochodzi do zajęcia węzłów chłonnych szyjnych, nadobojczykowych i pachowych.
2. Gorączka – występowanie gorączki, która utrzymuje się przez dłuższy czas.
3. Niespodziewana utrata masy ciała, bez zmiany sposobu odżywiania lub aktywności fizycznej, również może być sygnałem ostrzegawczym.
4. Nadmierne pocenie się w nocy, które nie jest związane z temperaturą otoczenia czy aktywnością fizyczną.
5. Uczucie przewlekłego zmęczenia, które nie ustępuje pomimo odpowiedniego odpoczynku.

W przypadku jakichkolwiek niepokojących objawów należy skonsultować się z lekarzem, który przeprowadzi odpowiednie badania i zaleci właściwe leczenie.

Badania diagnostyczne w kierunku chłoniaka nieziarniczego

Diagnostyka chłoniaka nieziarniczego obejmuje szereg badań i testów, które mają na celu potwierdzenie obecności choroby oraz jej typu i zaawansowania. Poniżej przedstawiamy najczęściej stosowane metody diagnostyczne:

• szczegółowy wywiad medyczny;
• badanie fizykalne – lekarz wykonuje badanie palpacyjne w celu wykrycia powiększonych węzłów chłonnych lub innych nieprawidłowości;
• badanie krwi – morfologia jest w stanie wykazać obecność anemii, zmian w liczbie limfocytów oraz innych nieprawidłowości, które mogą sugerować obecność choroby. Dodatkowo wykonuje się m.in. badania biochemiczne wydolności wątroby i nerek, oznacza aktywność dehydrogenazy mleczanowej (LDH), stężenie beta2-mikroglobuliny, proteinogram, stężenie CRP, badanie w kierunku zakażenia wirusem zapalenia wątroby typu B i C lub HIV;
• biopsja węzła chłonnego – w przypadku podejrzenia chłoniaka nieziarniczego lekarz może zlecić pobranie próbki tkanki z powiększonego węzła chłonnego w celu dalszej analizy pod mikroskopem;
• badanie obrazowe – tomografia komputerowa (TK), rezonans magnetyczny (MRI) lub pozytonowa tomografia komputerowa (PET-TK) mogą być stosowane w celu zaawansowania choroby i identyfikacji ewentualnych przerzutów.

Wczesne rozpoznanie i odpowiednie leczenie są kluczowe dla poprawy rokowań i jakości życia pacjentów.

Na czym polega leczenie chłoniaka nieziarniczego?

Leczenie chłoniaka nieziarniczego zależy od typu, zaawansowania choroby i indywidualnych czynników danego przypadku. Może obejmować różne metody, takie jak:

• Chemioterapia – stosowanie leków przeciwnowotworowych w celu zniszczenia komórek nowotworowych.
• Radioterapia – wykorzystanie promieniowania jonizującego do niszczenia komórek nowotworowych.
• Immunoterapia – wykorzystanie leków, które wzmacniają układ odpornościowy w walce z komórkami nowotworowymi.
• Terapia celowana – stosowanie leków, które są ukierunkowane na konkretne mutacje genetyczne obecne w komórkach nowotworowych.
• Przeszczep komórek macierzystych – w niektórych przypadkach przeszczepienie komórek macierzystych może być konieczne w celu zastąpienia uszkodzonych komórek układu krwiotwórczego.

Wszystkie te metody leczenia mogą być stosowane pojedynczo lub w kombinacji, w zależności od indywidualnej sytuacji pacjenta.

Przeczytaj też, czym zajmuje się hematolog.