Chirurgia ręki

• Zespół cieśni nadgarstka

  Zespół „cieśni" kanału nadgarstka (ZKN) jest spowodowany uciskiem nerwu pośrodkowego przez więzadło poprzeczne nadgarstka (troczek zginaczy). Objawy choroby to mrowienia, drętwienia kciuka, palca wskazującego, środkowego i rzadziej serdecznego oraz bóle i obrzęki ręki powstające najczęściej w nocy lub podczas wykonywania prac fizycznych. W przypadkach zaawansowanych choroby dochodzi do osłabienia siły chwytu oraz zaniku mięśni kłębu kciuka. Jedynym skutecznym leczeniem ZKN jest leczenie operacyjne, które polega na przecięciu troczka zginaczy i uwolnieniu nerwu ośrodkowego. Z naszych obserwacji klinicznych wynika, że najlepszymi metodami leczenia są operacje z zastosowaniem technik małoinwazyjnych, ponieważ wiąże się to z mniejszym bólem pooperacyjnym i odzyskaniem szybszej sprawności ręki.
  

  Zwiń
• Gangliony

  Ganglion - wystająca pod skórą torbiel, wypełniona płynem stawowym lub galaretowatą substancją. Gangliony występują najczęsciej: w środkowej części nadgarstka po stronie zewnętrznej, po stronie wewnętrznej nadgarstka u podstawy kciuka, u podstaw palców ręki po stronie dłoniowej oraz w okolicy stawów międzypaliczkowych dalszych. Pacjent nie zawsze zgłasza dolegliwości bólowe, częściej jest zirytowany z powodu defektu kosmetycznego. Leczenie zaczyna się od nakłucia torbieli i ewentualnie podania sterydów. W przypadku nawrotu gangliona wskazane jest leczenie operacyjne.
  

  Zwiń
• Zespół kanału Guyona (zespół kanału nerwu łokciowego)

  Zespół kanału Guyona (uszkodzenie nerwu łokciowego) - uszkodzenia nerwu łokciowego spowodowane jego przewlekłym uciskiem najczęściej występują w okolicy stawu łokciowego (Zespół rowka nerwu łokciowego) oraz w okolicy nadgarstka (Zespół kanału Guyona). Wspólnymi objawami dla tych chorób są nieokreślone bóle łokcia z zaburzeniem czucia palca małego i serdecznego oraz zaburzenie czynności ręki w postaci osłabienia chwytu, zaników mięśni międzykostnych, niezdarności ruchowej i upuszczania przedmiotów. W celu rozpoznania wskazane jest badanie elektromiografia (EMG). Leczenie zachowawcze bardzo rzadko przynosi trwałą poprawę. W większości przypadków tylko leczenie operacyjne pozwala odwrócić w całości lub częściowo utraconą funkcję ręki.
  
  

  Zwiń
• Palce trzaskające

  Palce trzaskające to jedna z częściej występujących dolegliwości dłoni. Jej przyczyną jest zgrubienie pochewek (osłonek mięśni zginających) - w trakcie ruchu następuje sfałdowanie ścięgna, co utrudnia prostowanie i zginanie palca. Trudnościom towarzyszy bolesne „przeskakiwanie" i lekko słyszalne trzaskanie. Nieleczone schorzenie może prowadzić do trwałego przykurczu w okolicy chorego palca. Najskuteczniejszą metodą jego leczenia jest zabieg chirurgiczny, w czasie którego wykonuje się nacięcie nad miejscem pogrubienia pochewek, następnie pochewki zostają przycięte, a ścięgno odpowiadające za zginanie palca zostaje uwolnione. Po ustąpieniu działania znieczulenia zalecane jest wykonywanie ćwiczeń usprawniających ruchomość palca.
  

  Zwiń
• Przykurcz Dupuytrena

  Choroba Dupuytrena (zwana również przykurczem Dupuytrena) jest częstym schorzeniem, które zwykle pojawia się w wieku średnim lub później i częściej występuje u mężczyzn niż u kobiet. Typowym początkowym objawem jest guzek po stronie dłoniowej śródręcza, tkliwy podczas palpacji. Po stronie dłoniowej ręki guzki występują na pęczkach podłużnych rozcięgna dłoniowego. Jeśli choroba postępuje i dochodzi do przykurczu, wówczas najczęściej objęty jest chorobą staw śródręczno-paliczkowy, a pacjent nie potrafi położyć ręki tak, by dłonią ściśle przylegała do blatu stołu. Staw międzypaliczkowy bliższy również może być zajęty chorobą, co powoduje ograniczenie wyprostu i funkcji palca. „Test stołu" jest wskazaniem do leczenia operacyjnego. Klasyczną metodą operacyjną jest otwarta fasciektomia dłoniowa (całkowite lub częściowe wycięcie zmienionej tkanki podskórnej). W przypadkach zaawansowanej choroby wskazana jest plastyka skóry płatem przesuniętym lub wolnym przeszczepem skóry. U osób starszych, obciążonych internistycznie często wykonuje się małoinwazyjne (podskórne) uwolnienie przykurczu.
  

  Zwiń
• Choroba De Quarvaine’a

  Choroba DeQuervaina występuje dość często, a jej rozpoznanie opiera się na stwierdzeniu zapalenia, nadwrażliwości na dotyk, często pojawiającego się zgrubienia ścięgien prostowników w okolicy wyrostka rylcowatego kości promieniowej. Leczenie choroby DeQuervaina należy rozpocząć od podania niesterydowych leków przeciwzapalnych oraz wstrzyknięcia steroidów do pochewki. Niestety leczenie zachowawcze dość często kończy się niepowodzeniem i wskazane jest leczenie operacyjne, polegające na rekonstrukcji pochewek ścięgien prostowników.
  

  Zwiń
• Łokieć tenisisty (entezopatia nadkłykcia bocznego kości ramiennej)

  Schorzenie dotyka przeważnie osoby w wieku 30-65 lat, których praca wymaga wykonywania częstych ruchów nadgarstka (np. sportowców, osób pracujących przy komputerze). Przyczyną jego występowania są stany zapalne, zmiany w strukturze kolagenu oraz nieprawidłowości w ukrwieniu wynikające z mikrourazów i przeciążeń przyczepów mięśni. Głównym objawem jest ból odczuwany z bocznej strony łokcia, który nasila się przy zginaniu nadgarstka, co znacznie utrudnia wykonywanie prostych czynności. O metodzie leczenia łokcia tenisisty decyduje specjalista po uprzednio przeprowadzonej konsultacji. Może zalecić unieruchomienie stawu, leczenie farmakologiczne, fizykoterapię, operację lub podanie czynników wzrostu pochodzenia krwiopochodnego. Po zabiegu łokieć zostaje unieruchomiony na około 2-5 tygodnie, następnie pacjent przystępuje do rehabilitacji.
  

  Zwiń